"Sevinçten havalara uçtum" diye başlasanız konuşmanın devamı nasıl gelirdi?
Güler Sabancı'nın dünyadaki en güçlü 6. kadın olduğuyla ilgili haberi okuyup, bunu hiç de özenilesi bir hal olarak görmediğimi fark edince düşünme ihtiyacı duydum.
Prenses Diana'nın düğününü canlı izlediğim, o çok genç yaşımda da "yazık kızcağıza, başına ne geldiğini bilmiyor" dediğimi hatırlarım. Her ne kadar benim "başına gelecekler" listemde gerçekten başına gelenler kadar korkunç şeyler yoktuysa da, kraliçeden bir kayınvalide, protokole uygun yaşam, protokole uygun giyim, protokole uygun konuşma biçimi, katılınması gerekecek geziler, davetler, toplantılar bile yeteri kadar iç kapatıcıydı.
Aşağıdaki resim çok daha özenilesi mesela, benim için.
Rengi aşağı yukarı tutturmuşluğum vardır; yapı olarak da öyle kollarım olduğu zamanlar olmuştu.
Peki ne?
Meşhur "kadınlar ne ister" sorusunun cevabının halen bulunamamış olmasının sebebi, belki de her kadının farklı farklı şeyler istiyor olması olabilir mi, o zaman ?!
Pek çok genç kız prenses olmak ister.
(Genelde hayallerdeki prens, Charles'dan çok William benzeri bir prenstir, o ayrı.)
Pek çok kadın zengin olmak ister.
(Genelde zengin koca olarak geçer bu da.)
Pek çok kadın güzel olmak ister.
(Hmm, bunu hepsi ister galiba.)
Pek çok kadın anne olmak ister.
Bir kısım kadın güçlü olmak da ister.
(Başarılı iş kadınlarının yanı sıra, hanım ağalar geldi gözümün önüne; ve karikatürize kılıbık erkeklerin eşleri.)
Baştaki sorumuza dönersek:
"Sevinçten havalara uçtum" diye başlasanız konuşmanın devamı nasıl gelirdi?
No comments:
Post a Comment